مشخصات کلی الیاف پلی استر

تولید و مصرف فیلامنت‌های مصنوعی (synthetic) از سال ۱۹۴۰ تجاری شد و امروزه سهم قابل توجهی از الیاف مصرفی را شامل می‌شود. این الیاف، دارای تفاوتهایی با الیاف طبیعی هستند، اما به دلیل امکان آمیزه‌کاری و اختلاط دو یا چند پلیمر، روشی اقتصادی برای به‌دست آوردن الیاف جدید با خواص مطلوب است.
الیاف مصنوعی اغلب به روش اکستروژن که عبارت است از خروج با فشار محلولی غلیظ از سوراخ‌های کوچکی به نام رشته‌ساز تولید می‌شوند که رشته‌های پیوسته پلیمری را ایجاد می‌کنند. از جمله روش‌های مهم تولید الیاف مصنوعی، ذوب ریسی، خشک‌ریسی، تر‌ریسی و ژل‌ریسی است.
در روش ذوب ریسی( روش مورد استفاده در شرکت ساویس) مواد اولیه تحت درجه حرارتی خاص، مذاب شده و پس از رشته ای وخنک شدن، به حالت جامدبازمی‌گردند.در مرحله بعد رشته های پلیمری به صورت دسته ای، تحت نیروی کشش نازکتر میشوند و به دنیر مورد نظر میرسند و بسته به نوع محصول تجعد در آن ایجاد میشود و درطولهای مختلف برش میخورند.
به دلیل کیفیت مطلوب الیاف و پارچه‌های پلی‌استر، این محصولات دارای کاربردهای مختلفی از جمله تن پوش ولباس هستند. خاصیت آب‌گریزی آنها باعث می‌شود تا به عنوان ماده‌ای ایده‌آل در محیط‌های خیس یا نم‌دار مورداستفاده قرار گیرد. سختی و دوام بالا، مقاومت در برابر تاثیر اکثر مواد شیمیایی، مقاومت در برابر چروک خوردن درشرایط طبیعی، مقاومت در برابر سایش، شست‌و‌شوی آسان، مقاومت در برابر اثرات کشیدگی و انقباض، خشک شدن سریع، مقاومت در برابر کپک زدن، قابلیت شکل گرفتن با حرارت و اتو از ویژگیهای محصولات تولید شده از الیاف پلی استر می باشد.